Per trenta mesi
ogni sera
gavemo spetà
con teror,
i oci bianchi
de paura,
un rumor de passi
fora
ne la strada.
E la porta
xe rimasta
ciusa.
Poi,
gà sonà le campane
per la pase.
El ciel sembrava novo
el mar xe diventà ciaro.
Ti
ti non te xe più
tornado a casa.
(dal libro "Réfoli de bora", di Grazia Maria Giassi)
Iscriviti a:
Commenti sul post (Atom)
Nessun commento:
Posta un commento